وقتی اسم پاریس میآید، بیشتر مردم یاد برج ایفل یا موزه لوور میافتند. اما در دل این شهر تاریخی، کاخی قرار دارد که قرنهاست مرکز تصمیمگیریهای بزرگ فرانسه بوده است؛ کاخ الیزه پاریس. این عمارت از بیرون شاید سادهتر از کاخهای مشهور جهان به نظر برسد، اما پشت دیوارهایش داستانهای مهمی از سیاست، تاریخ و زندگی رئیسجمهور فرانسه جریان دارد. اگر قصد دارید با تور پاریس راهی این شهر شوید، بازدید از کاخ الیزه میتواند تجربهای متفاوت برایتان رقم بزند؛ جایی که نه فقط محل زندگی رئیسجمهور، بلکه بخشی زنده از تاریخ و هویت فرانسه است.
کاخ الیزه کجاست و چطوری بریم؟
کاخ الیزه پاریس در یکی از معروفترین خیابانهای شهر، خیابان «فاوبورگ سنت اونوره» قرار دارد. رسیدن به این کاخ چندان سخت نیست، چون درست در قلب منطقه هشتم پاریس قرار گرفته، با وسایل حمل و نقل در پاریس بهراحتی میتوان به آن دسترسی داشت.
- با مترو: نزدیکترین ایستگاه مترو به کاخ، ایستگاه Champs-Élysées-Clemenceau در خط ۱ است. از آنجا تنها چند دقیقه پیادهروی کافی است تا به ورودی اصلی برسید.
- با اتوبوس: چند خط اتوبوس از جمله خطوط ۲۸، ۴۲ و ۷۳ در نزدیکی کاخ توقف دارند. اگر با خودرو شخصی بروید هم پارکینگهای اطراف در دسترس هستند، هرچند به دلیل تدابیر امنیتی، محدوده اطراف کاخ همیشه بهشدت محافظت میشود.
- با دوچرخه: ایستگاههای دوچرخه اشتراکی «Velib» در نزدیکی کاخ وجود دارد و میتوانید خیلی راحت با دوچرخه خودتان را به اینجا برسانید.
- پیاده: اگر اهل پیادهگردی هستید، ورودی مشهور کاخ درست در تقاطع خیابان Faubourg Saint-Honoré و خیابان Marigny قرار دارد و دسترسی برای عابران بسیار ساده است.
تاریخچه کاخ الیزه پاریس
وقتی کاخ الیزه در اوایل قرن هجدهم ساخته شد (۱۷۱۸ تا ۱۷۲۲)، محلهای که امروز در منطقه هشتم پاریس قرار دارد، چیزی شبیه روستایی آرام بود. اولین صاحب این عمارت، «لویی-آنری دو لا تور د اوورنی»، کنت اورو، تصمیم گرفت بنایی باشکوه روی یک زمین کشاورزی ساده بنا کند. برای تأمین هزینه ساخت، او با دختر تاجر سرشناس «آنتوان کرازا» ازدواج کرد؛ تاجری که در آن دوران ثروتمندترین مرد فرانسه به شمار میرفت و متأسفانه بخش زیادی از ثروتش را از تجارت برده به دست آورده بود. همین موضوع سایهای تلخ بر تاریخ این بنا انداخته است؛ چراکه اگر بردهداری و تجارت سیاه نبود، شاید امروز کاخ ریاستجمهوری فرانسه به این شکل وجود نداشت.
کنت اورو تا پایان عمرش در این کاخ زندگی کرد و پس از مرگ او در سال ۱۷۵۳، عمارت مدتی طولانی به نام «هتل اورو» شناخته میشد. بعدها مادام دو پومپادور، بانوی مشهور و محبوب لویی پانزدهم، آن را خرید و چند سال پس از مرگش، یک بانکدار ثروتمند به نام نیکلا بوژون صاحب کاخ شد. آخرین مالک پیش از انقلاب فرانسه هم «دوشس بوربون»، دختر دوک اورلئان بود.
سالهای پرآشوب انقلاب
با آغاز انقلاب فرانسه در ۱۷۸۹، کاخ مصادره شد و حتی طرحی برای تبدیل آن به «معبد برابری» مطرح گردید! هرچند در سال ۱۷۹۵ مالکیت دوباره به دوشس بوربون بازگشت، اما او توان نگهداری از این عمارت عظیم را نداشت. بنابراین بخشهایی از آن را اجاره داد؛ خانواده شاعر آینده، آلفرد دو وینی هم مدتی در آن زندگی کردند. در همین دوران، کاخ الیزه بیشتر شبیه مهمانسرایی پرهیاهو بود؛ جایی برای برگزاری کنسرتها، مهمانیها و غیره.
سرنوشت واقعی این کاخ اما با ورود ناپلئون بناپارت رقم خورد. ناپلئون نخستین بار در سال ۱۸۰۵، وقتی شوهرخواهرش مارشال موراه کاخ را خرید، با آن آشنا شد. بعدها در ۱۸۰۹ خودش وارد کاخ شد و همانجا بود که در سال ۱۸۱۵ سند کنارهگیریاش از قدرت را امضا کرد. پس از آن، کاخ مدتی میزبان شاهزادگان بود و سپس سه دهه تقریباً متروکه ماند تا اینکه در سال ۱۸۴۸ رسماً به محل اقامت رئیسجمهور فرانسه تبدیل شد. از آن زمان تاکنون، ۲۵ رئیسجمهور ( از لویی ناپلئون بناپارت تا امانوئل مکرون ) در این کاخ تاریخی پاریس زندگی کردهاند.
امروز کاخ الیزه
امروز کاخ الیزه پاریس چیزی شبیه یک شهر کوچک است. بیش از ۸۰۰ نفر در آن کار میکنند؛ از آرشیودار و گلفروش گرفته تا آشپز، افسر ارتش، پزشک، خیاط، نجار، پرستار کودک و حتی ساعتساز. اتاق طلایی کاخ، دفتر اصلی رئیسجمهور است؛ جایی که تصمیمهای مهم فرانسه و گاهی اروپا در آن گرفته میشود.
تاریخچه کاخ الیزه تنها بخشی از داستان پایتخت فرانسه است؛ برای آشنایی بیشتر با جاهای دیدنی و حالوهوای این شهر، مقاله معرفی شهر پاریس را بخوانید.
معماری و طراحی کاخ الیزه پاریس
کاخ الیزه پاریس نمونهی زیبایی از معماری نئوکلاسیک فرانسه است. از همان لحظهای که وارد میشوید، دروازه بزرگ با چهار ستون باشکوه و نردههای سنگی توجهتان را جلب میکند و شما را به سمت حیاطی وسیع و تشریفاتی میبرد؛ جایی که بارها شاهد حضور رهبران و مهمانان مهم بوده است.
داخل کاخ، همهچیز به دو بخش اصلی تقسیم شده: آپارتمانهای رسمی و آپارتمانهای خصوصی. سالنها و تالارهای مجلل برای نشستهای دیپلماتیک و مراسم رسمی استفاده میشوند، در حالی که آپارتمانهای خصوصی فضایی آرامتر و سادهتر دارند و مخصوص زندگی روزمره رئیسجمهور و خانوادهاش هستند.
باغهای کاخ هم بهاندازه ساختمان چشمگیرند. طراحی آنها کاملاً فرانسوی و رسمی است؛ ردیفهای درخت شاهبلوط، باغچههای پر از گلهای رنگارنگ و پرچینهای مرتب، فضایی منظم و باشکوه ساختهاند. قدمزدن در این باغها حس میدهد که همهچیز با دقت و ظرافت طراحی شده تا هماهنگ با عظمت کاخ باشد.
چرا نام آن را کاخ الیزه گذاشتند؟
وقتی این عمارت در قرن هجدهم ساخته شد، همه آن را با نام «هتل اورو» میشناختند؛ نامی که از اولین صاحبش، کنت اورو گرفته شده بود. اما کمکم که باغهای اطراف کاخ گسترش پیدا کردند، مردم پاریس اسم دیگری روی آن گذاشتند: الیزه.
«الیزه» یا Elysium در اساطیر یونان به معنای سرزمینی آرام و بهشتی بود؛ جایی که روح قهرمانان و انسانهای نیک پس از مرگ به آن میرفتند. انتخاب این نام برای کاخ، هم به باغهای سرسبز و آرامشبخش آن اشاره داشت و هم شکوه و بزرگیاش را یادآور میشد. به همین ترتیب، نام «هتل اورو» کمکم کنار رفت و این عمارت باشکوه برای همیشه با عنوان کاخ الیزه شناخته شد.
برای اینکه سفر شما فقط به کاخ الیزه محدود نشود و با دیگر جذابیتهای شهر هم آشنا شوید، پیشنهاد میکنیم مقاله راهنمای سفر به پاریس را بخوانید.
بخش های مختلف کاخ الیزه پاریس
در این قسمت، اتاقها و بخشهای مختلف کاخ الیزه را معرفی میکنیم؛ از سالنهای رسمی گرفته تا گوشههای خصوصی و دنج.
تالار ورودی بزرگ کاخ
وقتی از حیاط اصلی قدم به داخل کاخ الیزه پاریس میگذارید، اولین جایی که روبهرویتان قرار میگیرد تالار ورودی بزرگ است؛ فضایی که برای بسیاری از مردم فرانسه آشناست، چون بارها تصویرش را در مراسم رسمی و اخبار دیدهاند.
دکور تالار در نگاه اول ساده و بیزرقوبرق است، اما یک اثر هنری بلافاصله چشمها را به خود خیره میکند: مجسمهای عظیم از مرمر سفید با نام ادای احترام به انقلاب ۱۷۸۹. این اثر را «آرمان»، هنرمند نامدار فرانسوی در سال ۱۹۸۴ ساخت. نصب آن در دویستمین سالگرد انقلاب فرانسه انجام شد و از آن زمان، یادآور نقش تعیینکننده آن انقلاب در شکلگیری نظام سیاسی امروز این کشور است.
سالن پرترهها در کاخ الیزه
یکی از اتاقهای پرماجرای کاخ الیزه پاریس، سالن پرترهها است. در دوران امپراتوری دوم، زمانی که ژواکین موراه هنوز نفوذ زیادی بر کاخ داشت، دیوارهای این سالن با هشت پرتره از اعضای خانواده سلطنتی فرانسه تزئین شده بود. اما کمی بعد ناپلئون سوم تصمیم گرفت این تصاویر را تغییر دهد و جای آنها را به پرتره فرمانروایان بزرگ اروپا بدهد. از پاپ پیوس نهم و امپراتور فرانتس ژوزف اتریش گرفته تا ملکه ویکتوریا از بریتانیا و تزار نیکولای اول روسیه، و همچنین پادشاهانی از ایتالیا، پروس، اسپانیا و وورتمبرگ. مجموعهای که شکوه و قدرت اروپا در قرن نوزدهم را به نمایش میگذاشت. اتاق پرترهها حالا بیشتر برای مهمانیهای کوچک و شامهای رسمی استفاده میشود، ولی هنوز حالوهوای تاریخی و فضای باشکوه قرن نوزدهمی خود را حفظ کرده است.
سالن پومپادور در کاخ الیزه پاریس
سالن پومپادور از رسمیترین و شاخصترین فضاهای کاخ الیزه پاریس است. این سالن در قرن هجدهم ساخته شد و خیلی زود به مکانی ویژه برای برگزاری نشستها و پذیراییهای تشریفاتی تبدیل شد. امروز هم رئیسجمهور فرانسه جلسات و گاهی ضیافتهای رسمی خود را در همین سالن برگزار میکند. یکی از لحظههای تاریخی که در این اتاق رقم خورد، دیدار سران اروپایی در نوامبر ۱۹۸۹ بود؛ تنها چند روز پس از فرو ریختن دیوار برلین، جایی که آینده تازهای برای اروپا ترسیم شد.
تزئینات چوبی سالن هنوز همان اصالت قرن هجدهم را حفظ کردهاند. در کنار آنها، بالاخانههای امپراتوری دوم دیده میشوند که با نقش چهار الهه رومی تزئین شدهاند: دیانا، ژونو، مینروا و ونوس. این جزئیات، فضایی میسازند که هم تاریخی است و هم هنری. در کنار این دکور کلاسیک، آثار مدرن هم خودنمایی میکنند؛ از جمله مجسمههایی از پیکاسو و فرش دیواری اثر خوان میرو که جلوهای تازه به سالن بخشیدهاند.
اگر به تاریخ و جزئیات پنهان بناهای پاریس علاقه دارید، حتماً مقاله حقایق جالب درباره کاخ گارنیه را هم بخوانید.
سالن سفرا در کاخ الیزه
میتوان گفت سالن سفرا (اتاق سفیران) قلب تپنده تصمیمگیریهای دولتی در کاخ الیزه پاریس است. هر چهارشنبه ساعت ۱۰ صبح، رئیسجمهور و نخستوزیر فرانسه در اینجا روبهروی هم پشت میز بیضی شکل بزرگ مینشینند و وزرا هم به ترتیب جایگاه رسمیشان دور میز قرار میگیرند. بسیاری از تصمیمهای سرنوشتساز کشور درست در همین اتاق گرفته میشود.
دکور سالن هم ترکیبی از گذشته و امروز است. چوبکاریهای اصیل قرن هجدهمی در کنار اثری مدرن به نام آتلانتیک، اثر هنرمند برتانی «ژنوویه آس»، فضایی منحصربهفرد ساختهاند.
سالن آید-دو-کام در کاخ الیزه پاریس
سالن آید-دو-کام در گذشته جایگاهی برای افسران جوان بود؛ همانهایی که در میدان نبرد بهعنوان دستیار فرمانده عمل و دستورها را منتقل میکردند. جالب است بدانید ژواکین موراه، پیش از آنکه داماد ناپلئون بناپارت شود و مالک این کاخ شود، خودش هم یکی از همین آید-دو-کامها بود.
امروز اما کاربری سالن تغییر کرده و کمی مدرن شده است. این فضا در کاخ الیزه پاریس حالا به محلی برای استقبال و پذیرایی از مهمانان رسمی تبدیل شده، اما هنوز هم ردپای گذشته و هویت تاریخی خود را در دلش حفظ کرده است.
سالن موراه کاخ الیزه
سالن موراه یا مورات بدون شک یکی از باشکوهترین فضاهای کاخ الیزه پاریس است. این سالن در سال ۱۸۰۷، همزمان با ورود خانواده موراه به کاخ، بازطراحی شد و قرار بود اصلیترین تالار پذیرایی کاخ باشد. برای ساخت این فضا، دو اتاق را به هم وصل کردند و نتیجهاش سالنی وسیع شد با دکور سبک امپراتوری. پنج نقاشی بزرگ دیوارها را پوشاندند که از آنها، سه اثر همچنان در سالن باقی مانده است.
اما سالن موراه فقط برای مهمانیهای رسمی نبود؛ تاریخ سیاسی فرانسه هم بارها در اینجا ورق خورده است. در دسامبر ۱۸۴۸، همین سالن به حوزه رأیگیری تبدیل شد تا نخستین انتخابات ریاستجمهوری فرانسه برگزار شود؛ انتخاباتی که لویی ناپلئون بناپارت در آن پیروز شد. بیش از یک قرن بعد، در ژانویه ۱۹۶۳، سالن موراه دوباره شاهد لحظهای تاریخی بود: امضای معاهده الیزه توسط شارل دوگل و کنراد آدناور، که شروع آشتی فرانسه و آلمان پس از جنگ جهانی دوم شد.
اگر از دیدن شکوه و تاریخ کاخ الیزه شگفتزده شدید، کاخ ورسای پاریس را از دست ندهید؛ درباره آن بیشتر در مقاله کاخ ورسای پاریس بخوانید.
سالن ناپلئون سوم در کاخ
دیوارهای کاخ الیزه پاریس سه قرن تاریخ را در خود جای دادهاند و هر اتاق ردپایی از گذشته را حمل میکند. سالن ناپلئون سوم یکی از بهترین نمونههاست. کافی است سرتان را بالا بگیرید؛ در گوشههای سقف عقابهای امپراتوری را میبینید که درست در کنار نماد «RF» ( جمهوری فرانسه ) قرار دارند و هنوز هم زیبایی تاریخی خودشان رو حفظ کردهاند.
در سالهای اخیر، این سالن همزمان با روزگار ما تغییراتی به خود دیده است. پردههای سرخ قدیمی مرمت شدند و جای خود را به تزئینات تازه قرن بیستویکم دادند. با این حال، روح گذشته هنوز در فضا حس میشود.
باغ زمستانی کاخ الیزه
باغ زمستانی یا همان ژاردن دیهیور از بخشهای دوستداشتنی کاخ الیزه پاریس است. سقف شیشهایاش هنوز هم یادآور روزهایی است که اینجا پر از گیاهان کمیاب و خاص بود؛ فضایی شبیه گلخانهای لوکس در قلب کاخ. با گذر زمان، کاربری این اتاق تغییر کرد و به محلی برای برگزاری مراسم رسمی و نشستهای خبری تبدیل شد.
این باغ شیشهای در سال ۱۸۸۱ و به ابتکار ژول گریوی، رئیسجمهور وقت، ساخته شد و مثل یک گذرگاه، عمارت اورو را به باغهای کاخ وصل کرد. سالها بعد، در دسامبر ۲۰۱۸، بازسازی شد و دوباره زیبایی و درخششی تازه گرفت؛ درست همانند سالن جشنها و سالن ناپلئون سوم.
سالن سرخس کاخ
از سال ۲۰۰۷، سالن سرخس به دفتر همسر رئیسجمهور فرانسه تبدیل شده است. این اتاق امروز محل کار بانو ماکرون است؛ فضایی که گذشته و حال را به شکلی زیبا به هم پیوند میدهد.
نام سالن از پردههای دیواریاش گرفته شده (بله از جنس پارچه هستند)؛ نقشهایی از سرخس که بازآفرینی پارچهای ابریشمی متعلق به سال ۱۷۸۵ هستند. این پارچه را «کامییو پرنون» برای اتاقخواب لویی شانزدهم در کاخ کومپین طراحی کرده بود. در کنار این یادگار تاریخی، مبلمان مدرن هم جای خودش را پیدا کرده است. چشمگیرترینشان میزی است ساخته دست «ماتالی کراسه»؛ ساده و مینیمال.
بودوآر نقرهای در کاخ الیزه پاریس
بودوآر نقرهای شاید کوچک باشد، اما قصههای بزرگی در دل خودش دارد. این اتاق در سال ۱۸۰۷ ساخته شد و چند سال بعد، کارولین موراه ( همسر ژواکین موراه و خواهر ناپلئون اول ) تصمیم گرفت دکورش را عوض کند. او با دیوارپوشهای نقرهای، روکشهای طلای سفید و رنگهای بنفش ملایم، جانی تازه به این فضای جمعوجور بخشید و حالوهوایی متفاوت برایش ساخت.
اما چیزی که این اتاق را خاص میکند، اتفاقهایی است که در آن افتاده. درست در همینجا بود که ناپلئون بناپارت، بعد از شکست در واترلو، سند کنارهگیریاش را امضا کرد؛ نسخهای از همان سند هنوز هم روی میز دیده میشود. بعدها، لویی ناپلئون بناپارت نقشه کودتای ۱۸۵۱ خود را در همین اتاق کشید. در پایان قرن نوزدهم نیز، رئیسجمهور فلیکس فور آخرین لحظات زندگیاش را همینجا سپری کرد. بودوآر نقرهای، با همه کوچکیاش، مثل جعبهای است پر از خاطرات تلخ و شیرین تاریخ فرانسه.
اگر علاقهمندید با مکانهایی آشنا شوید که سرنوشت فرانسه در آنها رقم خورده، حتماً مقاله قلعه کونسیرژری پاریس را هم بخوانید.
سالن پلن در کاخ الیزه پاریس
سالن پلن روزگاری اتاقخواب ناپلئون سوم بود، اما امروز تنها بخشی از کاخ الیزه پاریس است که حالوهوای دهه هفتاد میلادی را زنده نگه داشته است.
در سال ۱۹۷۲، ژرژ پمپیدو، رئیسجمهور وقت، با همراهی همسرش کلود، از طراح نامدار «پیر پلن» خواست فضایی خلق کند که با تمام بخشهای دیگر کاخ فرق داشته باشد. نتیجه اتاقی شد که بیشتر شبیه یک اثر هنری کامل است؛ جایی که دیوارها، مبلمان و حتی سقف بخشی از یک طراحی واحد به شمار میآیند.
دیوارها از ۲۲ پنل پلیاستری ساخته شدهاند و مبلمان هم با همان آلومینیوم و پوشش پلاستیکی طراحی شده که در فضاپیمای آپولو استفاده میشد. اما شاهکار اصلی، سقف بازتابندهای از آلومینیوم صورتی است که یک لوستر عظیم با ۹ هزار شاخه و گوی شیشهای تمام سطح آن را پوشانده است. ترکیبی از هنر، نوآوری و جسارت طراحی دهه ۱۹۷۰ که هنوز هم سالن پلن را به مدرنترین بخش کاخ تبدیل میکند.
اتاق طلایی کاخ
در دل کاخ الیزه پاریس، اتاقی هست که از هر نظر نماد قدرت به شمار میآید؛ اتاق طلایی. اینجا دفتر رسمی رئیسجمهور فرانسه است و درست در مرکز کاخ قرار گرفته؛ جایی که سالهاست مهمترین تصمیمهای کشور در آن گرفته میشوند.
تزئینات چشمگیر اتاق به سال ۱۸۶۱ برمیگردد، زمانی که برای «اُژنی»، همسر ناپلئون سوم، طراحی شد. هنوز هم بالای درها میتوان حروف درهمتنیده «NE» را دید؛ یادگاری از امپراتور و همسرش. اما این فضا فقط به گذشته محدود نشده؛ در کنار طلاییهای پرشکوه قرن نوزدهم، ردپای طراحی مدرن هم دیده میشود. میزی از «تیری لمِر» و تابلویی تاریک از «پیر سولاج» نیز تضادی زیبا با نور و درخشش اتاق ایجاد کردهاند.
اتاق طلایی امروز همچنان قلب تپنده سیاست فرانسه است.
باغهای کاخ الیزه پاریس
باغهای کاخ الیزه پاریس درست مثل خود کاخ، قصهای طولانی و پرماجرا دارند. وقتی برای اولینبار ساخته شدند، حالوهوای کاملاً فرانسوی داشتند؛ بوتههای سبز بهدقت در هم تنیده شده بودند و راههای شنی صاف و چهاربخشی مثل خطکش بینشان کشیده شده بود. آن روزها باغها خیلی وسیعتر از امروز بودند. مارکیز دو پومپادور هم برای جذابتر کردن فضا دست به ابتکار زد؛ یک غار کوچک، آبشاری مصنوعی، هزارپیچهای سرسبز و حتی حیوانات زنده به باغ آورد تا مثل یک دنیای خیالانگیز به نظر برسد.
چند دهه بعد، در اواخر قرن هجدهم، دوشس بوربون تصمیم گرفت همهچیز را عوض کند. او نظم هندسی فرانسوی را کنار گذاشت و باغها را به سبک انگلیسی بازطراحی کرد. حالا به جای مسیرهای خطکشیشده، چمنزارهای پهن و راههای پرپیچوخم دیده میشد. حوضچهای با شکل نامنظم، پلی سنگی و حتی «مجموعهای متفاوت از سبزهها» به باغ اضافه شد. برای اینکه فضا زندهتر باشد، تفریحاتی مثل قایقرانی، تاببازی و مسابقههای حلقهزنی هم راه افتاد. جالبتر اینکه باغ برای عموم باز شد و مردم میتوانستند با پرداخت مبلغی، ساعاتی را در دل این بهشت سبز بگذرانند.
حقایق جالب درباره کاخ الیزه پاریس
- ۳۶۵ اتاق در مساحتی بیش از ۱۱ هزار متر مربع؛ از سالنها و دفترها گرفته تا فضاهای تشریفاتی.
- زیباترین بخشها: تالار افتخار، سالن نقرهای، سالن جشنها و البته دفتر رئیسجمهور در اتاق طلایی.
- مجموعهای باورنکردنی از ۶۵۰۰ قطعه ظروف غذاخوری و ۹۰ رومیزی مخصوص مهمانان ویژه.
- در کاخ حدود ۲۰۰۰ قطعه مبلمان نفیس و ۲۰۰ عدد فرشهای دیواری ارزشمند نگهداری میشوند.
- حدود ۸۰۰ نفر در کاخ مشغول به کارند؛ از این میان ۳۵۰ نفرشان سربازانی هستند که امنیت و نظم مجموعه را بر عهده دارند.
نکات بازدید از کاخ الیزه پاریس
ساعات بازدید و بلیت
- سهشنبه تا شنبه: ۱۰ صبح تا ۷ عصر
- تعطیل: یکشنبه و دوشنبه
- ورود: رایگان ( آنلاین رزرو کنید)
- تورهای راهنما: رایگان، ۴۵ دقیقهای، سهشنبه تا جمعه (فقط به زبان فرانسوی، نیاز به رزرو قبلی)
امکانات
- موزه با بازسازی اتاق طلایی و نمایش اشیای ریاستجمهوری
- بوتیک فروش سوغاتی و یادگاریهای فرانسوی
- کافه با شیرینیهای معروف فرانسوی و چشمانداز حیاط
- سرویس بهداشتی مدرن، رختکن، وایفای رایگان
- مناسب برای افراد دارای معلولیت
نکات کاربردی
- بهترین زمان بازدید: بهار و پاییز . صبحهای روزهای وسط هفته
- همراه داشتن کارت شناسایی برای تورهای راهنما الزامی است
- کیفهای بزرگ مجاز نیستند (بازرسی امنیتی در ورودی انجام میشود)
- کفش راحت بپوشید و دوربین همراه داشته باشید (فلش محدودیت دارد)
جاهای دیدنی نزدیک کاخ الیزه پاریس
کاخ الیزه درست در قلب پاریس و محله پرجنبوجوش سنت اونوره قرار دارد؛ بنابراین بعد از بازدید از این مجموعه تاریخی (یا حتی فقط قدمزدن در اطراف آن)، میتوانید خیلی راحت به سراغ چند تا از جاهای دیدنی پاریس بروید:
- خیابان شانزه لیزه پاریس (Champs-Élysées): تنها چند دقیقه پیادهروی تا یکی از مشهورترین خیابانهای جهان، پر از فروشگاههای لوکس، کافهها و حالوهوای خاص پاریسی.
- طاق پیروزی (Arc de Triomphe): در انتهای شانزهلیزه قرار گرفته و از بالای آن میتوانید چشمانداز ۳۶۰ درجهای از پاریس را ببینید.
- موزه لوور (Louvre): با کمی پیادهروی یا چند ایستگاه مترو، به بزرگترین موزه جهان میرسید؛ جایی که آثار جاودانهای مثل مونالیزا انتظار شما را میکشند. برای آشنایی با نکات کمتر شنیدهشده، پیشنهاد میکنیم مقاله حقایق جالب درباره موزه لوور را بخوانید.
- برج ایفل (Eiffel Tower): فاصلهاش زیاد نیست و به راحتی میتوانید بعد از کاخ، مسیرتان را به سمت این نماد افسانهای پاریس ادامه دهید. قدمزدن در اطراف و تماشای چشمانداز شهر از بالا، تجربهای است که هرکسی در سفر به پاریس باید داشته باشد؛ مخصوصاً اگر مشتاقید بیشتر درباره برج ایفل بدانید.
- میدان کنکورد پاریس (Place de la Concorde): یکی از میدانهای تاریخی شهر، با آبنماهای زیبا و ستون معروف مصری که فضایی باشکوه به قلب پاریس داده است.
- میدان تروکادرو پاریس (Place du Trocadéro): بهترین نقطه برای تماشای برج ایفل و گرفتن عکسهای خاطرهانگیز. فضای سبز اطراف میدان هم جای خوبی برای استراحت و لذت بردن از منظره شهر است.
حرف آخر
کاخ الیزه پاریس فقط یک بنای تاریخی نیست؛ اینجا قلب سیاست فرانسه است و هر اتاق و هر باغش قصهای از گذشته و حال این کشور را در دل خودش دارد. از تالار طلایی و سالن موراه گرفته تا باغهای زمستانی و سالن پومپادور، همهچیز این کاخ ترکیبی از تاریخ، هنر و شکوه فرانسوی است. حتی اگر امکان بازدید مستقیم از کاخ برایتان فراهم نشود، قدمزدن در اطرافش و دیدن جاذبههای نزدیک مثل شانزهلیزه، برج ایفل یا لوور تجربهای فراموشنشدنی خواهد بود.
اگر شما هم دلتان میخواهد از نزدیک با فضای پاریس و جاذبههایی مثل کاخ الیزه آشنا شوید، همین حالا برای رزرو بلیط هواپیما پاریس اقدام کنید و با خیال راحت از میان بهترین گزینهها برای رزرو هتل پاریس انتخاب کنید. پاریس همیشه آماده است تا با تاریخ، هنر و زیباییهای بیپایانش شما را شگفتزده کند.
